INSTRUKCJA
MONTAŻU I OBSŁUGI
BIOLOGICZNEJ OCZYSZCZALNI ŚCIEKÓW
typu
TURBOJET EP-110DN
Poznań , lipiec 2003 r.
SPIS TREŚCI
1. WSTĘP............................................................................................................................................................................. 3
1.1. Zakres stosowania........................................................................................................................................... 3
1.2. Zalecane obciążenie oczyszczalni......................................................................................................... 4
2. BUDOWA OCZYSZCZALNI ŚCIEKÓW.................................................................................................................. 4
3. INSTRUKCJA MONTAŻU........................................................................................................................................... 7
4. INSTRUKCJA OBSŁUGI........................................................................................................................................... 10
4.1. Obsługa i konserwacja oczyszczalni ścieków............................................................................ 10
4.1.1. Obsługa............................................................................................................................................................... 10
4.1.2. Konserwacja....................................................................................................................................................... 11
5. POMIAR ILOŚCI ŚCIEKÓW.................................................................................................................................... 12
6. URUCHOMIENIE OCZYSZCZAlni i jej eksploatacja........................................................................... 12
7. MOŻLIWE NIESPRAWNOŚCI I SPOSOBY ICH USUWANIA......................................................................... 15
8. KOŃCOWE UWAGI EKSPLOATACYJNE............................................................................................................ 17
9. DODATKOWA OPCJA CHEMICZNEGO STRĄCANIA FOSFORU............................................................... 19
10. INSTALACJA ELEKTRYCZNA............................................................................................................................. 22
10.1. Budowa................................................................................................................................................................. 22
10.2. Odbiorniki energii elektrycznej............................................................................................................. 22
10.3. Ochrona przeciwporażeniowa.............................................................................................................. 23
10.4. Wytyczne obsługi i konserwacji........................................................................................................... 24
Postępująca
degradacja środowiska naturalnego, wzrost skażenia wód powierzchniowych i
podziemnych oraz szybko rosnące koszty wywozu ścieków nieoczyszczonych zmuszają
nas do szukania efektywnych i skutecznych rozwiązań korzystnych ekonomicznie i
przyjaznych dla środowiska.
Skomplikowany
problem biologicznego oczyszczania ścieków z niewielkich jednostek osadniczych
rozwiązuje w prosty sposób biologiczna oczyszczalnia ścieków typu
TURBOJET EP-110DN, która może
skutecznie oczyszczać ścieki od 90-120 Mieszkańców Równoważnych.
Ścisłe
przestrzeganie postanowień niniejszej instrukcji umożliwi wykonanie prawidłowego
montażu, podłączenia i uruchomienia oraz zapewni długoletnią, bezawaryjną
eksploatację oczyszczalni, zwłaszcza, że do jej budowy zastosowano głównie
tworzywa sztuczne i materiały odporne na korozję.
Oczyszczalnia
ścieków typu TURBOJET EP-110 DN pracuje w oparciu o metodę „osadu czynnego” i realizuje biologiczny proces oczyszczania ścieków
podobnie jak duże oczyszczalnie komunalne. Dla zapewnienia poprawnej pracy
oczyszczalni nie jest potrzebne stosowanie jakichkolwiek chemicznych czy
biologicznych preparatów wspomagających. Proces oczyszczania ścieków
realizowany jest w warunkach niedotlenionych i tlenowych przez bakterie i
mikroorganizmy pobierające zanieczyszczenia zawarte w ściekach jako pokarm i
rozkładające substancje organiczne. Towarzyszy temu procesowi przyrost masy
struktur biologicznych, tzw. osadu
czynnego. Dla zachowania równowagi biologicznej nadmiar „wyhodowanego”
osadu czynnego musi być okresowo odprowadzany z układu oczyszczania, np.
wywożony wozem asenizacyjnym na wyznaczony punkt zlewny.
Proces
oczyszczania ścieków przebiega optymalnie w temperaturze 10-20 oC, dlatego zaleca się zakopanie zbiorników
oczyszczalni poniżej głębokości przemarzania gruntu lub zastosowanie dodatkowej
izolacji termicznej.
Oczyszczalnia
ścieków typu TURBOJET EP-110 DN może być stosowana do oczyszczania ścieków
o składzie zbliżonym do typowych ścieków gospodarczo-bytowych. Typowy zakres
stosowania to: zespoły mieszkaniowe budownictwa wielorodzinnego, szkoły,
przedszkola, sanatoria, domy pomocy społecznej, ośrodki rekreacyjne, miejsca
obsługi podróżnych przy trasach szybkiego ruchu i autostradach itp.
Przy zamiarze stosowania
oczyszczalni do innych rodzajów ścieków, zwłaszcza ścieków przemysłowych (np. z
gorzelni, ubojni, masarni itp.) konieczna jest konsultacja z producentem w celu
dobrania odpowiedniego układu technologicznego oczyszczania ścieków ( przy zachowaniu warunku obciążenia
oczyszczalni ładunkiem zanieczyszczeń pochodzącym od 90-120 MR ).
Oczyszczalnia ścieków typu TURBOJET
EP-110DN przeznaczona jest do oczyszczania ścieków odprowadzanych w ilościach
14.0 – 18.0 m3/d. Przy
innym, nietypowym składzie ścieków stosuje się przeliczenie na tzw. Mieszkańców
Równoważnych MR. Przelicznik ilości
ścieków bytowo-gospodarczych na MR podaje tabela 1. Tabela 1 .
Typ oczyszczalni
|
Przepustowość |
|
TURBOJET EP-160 DN |
14.0 – 18.0 m3/d |
90 – 120 MR |
Zasadę działania
oczyszczalni ścieków typu TURBOJET EP-110
DN przedstawia zamieszczony dalej schemat ideowy:
Oczyszczalnia ścieków składa się z następujących głównych elementów:
¨ osadnik wstępny OWs
¨ zbiornik retencyjny (pompownia ścieków) ZR
¨ zbiornik osadu nadmiernego ZO
¨ komora denitryfikacji KD
¨ komora napowietrzania KN
¨ osadnik wtórny OWt
¨ studzienka kontrolna SK
¨ wyposażenie mechaniczne:
· sprężarki powietrza SP
· mieszadło mechaniczne M
· dyfuzory napowietrzające DN
· pompa główna do ścieków P1
· pompy do recyrkulacji zewnętrznej P2 i P3
· pompa do recyrkulacji wewnętrznej P4
· pompa do usuwania osadu nadmiernego P5
· koryta odpływowe KO w osadnikach wtórnych
¨ elektryczny zespół zasilająco-sterujący Z-S
Charakterystykę
zastosowanych urządzeń do napowietrzania i mieszania podaje tabela 2.
Ilość komór nitryfikacji KN |
Ilość
komór denitryfikacji KD |
Typ i liczba |
Typ
i liczba dmuchaw |
Typ i liczba mieszadeł zatapialnych |
||
TURBOJET EP-110 DN |
1 |
1 |
1.8 |
ENVICON
EMS - 6 szt. |
20 DH 1 szt. |
OSADNIK WSTĘPNY OWs - wykonany jest z laminatów
poliestrowo-szklanych. Ma kształt kulisty, składa się z dwóch części, dolnej i
górnej połączonych kołnierzowo za pomocą nitów. Od góry zamknięty jest pokrywą
ochronną. Czynna pojemność zbiornika osadnika wynosi ok. 7 m3.
Istnieje możliwość wykonania OWs z
innych materiałów np. kręgów betonowych itp.
ZBIORNIK RETENCYJNY ZR - wykonany podobnie jak
Osadnik Wstępny z laminatów poliestrowo-szklanych. W Zbiorniku Retencyjnym
umieszczona jest pompa
zatapialna P1. Czynna pojemność retencyjna zbiornika wynosi ok. 4 m3.
Zbiornik posiada przelew awaryjny, którym w wypadku awarii pompy P1
lub przy chwilowej zwiększonej ilości ścieków, ich nadmiar przelewa się do
komory napowietrzania (przy możliwym chwilowym podtopieniu kanalizacji
doprowadzającej ścieki).
KOMORA DENITRYFIKACJI KD - wykonana jest jako „kulisty”
zbiornik składający się z dwóch sekcji. Posiada studzienkę włazową dla
umożliwienia obsługi i konserwacji. W zbiorniku KD umieszczone jest mieszadło mechaniczne M służące do cyklicznego mieszania zawartości tego zbiornika.
KOMORA NAPOWIETRZANIA KN - wykonana jest jako „leżący”
zbiornik cylindryczny składający się z trzech sekcji. Posiada studzienkę
włazową dla umożliwienia obsługi i konserwacji. W zbiorniku KN umieszczone są: dyfuzory
napowietrzające DN, pompa P4 do recyrkulacji
wewnętrznej osadu i pompa P5 do
usuwania osadu nadmiernego do zbiornika ZO.
OSADNIKI WTÓRNE OWt1 i OWt2 - wykonane są również z
laminatów poliestrowo - szklanych. Pracują w układzie równoległym, więc
wzajemne połączenia rurowe zapewniają równomierny rozpływ ścieków. Wyposażone
są w centralną rurę dopływową i regulowane koryto odpływowe z obwodowym
przelewem pilastym. Na dnie osadników umieszczone są pompy zatapialne (
odpowiednio P2 i P3 ) do recyrkulacji
zewnętrznej osadu czynnego do KD.
ZBIORNIK OSADU NADMIERNEGO ZO - służy do gromadzenia osadu
nadmiernego odprowadzanego cyklicznie z układu oczyszczania ścieków (z dna
osadników wtórnych). Wykonany jest identycznie jak zbiornik retencyjny ZR.
Posiada objętość czynną ok. 7 m3. Wyposażony jest w przelew, którym
tzw. wody nadosadowe wracają ponownie do układu oczyszczania ścieków.
STUDZIENKA KONTROLNA SK - wykonana jest z rury PVC
z kaskadowym dopływem i odpływem ścieków. Różnica poziomu wlotu i wylotu
zapewnia możliwość poboru ścieków do badań analitycznych. Studzienka przykryta
jest pokrywą betonową.
SPRĘŻARKA POWIETRZA SP - służy do ciągłego (lub
cyklicznego) napowietrzania ścieków. Uwagi dotyczące budowy i eksploatacji
sprężarki zawarte są w dołączonej „Instrukcji obsługi sprężarki”.
MIESZADŁO M - służy do cyklicznego mieszania osadów ściekowych.
Uwagi dotyczące budowy i eksploatacji mieszadła zawarte są w dołączonej „Instrukcji
obsługi mieszadła”.
DYFUZORY NAPOWIETRZAJĄCE DN - wykonane są w całości z
tworzyw sztucznych. Zaopatrzone są w membrany gumowe ze specjalnej, odpornej na
starzenie gumy ponacinanej w sposób zapewniający drobnopęcherzykową strukturę
napowietrzania. W oczyszczalni typu TURBOJET
EP-110 DN stosuje się 2 zespoły dyfuzorów po 3 szt. w każdym.
POMPY DO RECYRKULACJI ZEWNĘTRZNEJ P2 i P3
- są to
pompy zatapialne umieszczone na dnie zbiorników osadników wtórnych. Pracą
odpowiedniej pompy steruje przekaźnik czasowy. Po wyjściu ze zbiorników ich
rurociągi tłoczne podają ścieki lub osad do KD (patrz schemat technologiczny).
POMPA DO RECYRKULACJI WEWNĘTRZNEJ P4 I
USUWANIA OSADUNADMIERNEGO P5 - są to pompy zatapialne umieszczone na dnie
zbiorników. Pracą odpowiedniej pompy steruje przekaźnik czasowy. Po wyjściu ze
zbiorników ich rurociągi tłoczne podają ścieki lub osad do KD lub ZO (patrz schemat
technologiczny).
KORYTO ODPŁYWOWE KO - służy do równomiernego
zbierania sklarowanych ścieków z powierzchni Osadnika Wtórnego. Koryto ma
kształt pierścieniowej rynny z naciętym obwodowo przelewem „pilastym”. Do
precyzyjnego wypoziomowania koryta służą śruby i nakrętki regulacyjne ustawiane
w trakcie montażu.
ELEKTR. ZESPÓŁ ZASILAJĄCO-STERUJĄCY - zapewnia zasilanie,
sterowanie i zabezpieczenie poszczególnych odbiorników energii elektrycznej przed
skutkami zwarć i przeciążeń, oraz informuje o stanach awaryjnych. Steruje
również pracą pomp zatapialnych w układzie recyrkulacji i usuwania osadu
nadmiernego. Schemat ideowy układu Z-S
umieszczony jest w ostatnim rozdziale niniejszej INSTRUKCJI OBSŁUGI.
Przy wyborze lokalizacji
oczyszczalni należy uwzględnić konieczność ochrony zbiorników oczyszczalni
przed ew. uszkodzeniami mechanicznymi wywołanymi np. nadmiernym obciążeniem
powierzchniowym przyległego gruntu (np. od parkujących pojazdów samochodowych,
skarpą powyżej pokryw zbiorników itp.). Należy w związku z tym wyraźnie
wydzielić strefę ochrony oczyszczalni, o wielkości odpowiadającej rzutowi w
planie zbiorników +2 m zapasu z każdej strony. Strefa ta nie może być narażona
na żadne dodatkowe obciążenia mechaniczne (poza naturalnym obciążeniem
gruntem).
Przed zainstalowaniem
zbiorników oczyszczalni ścieków należy upewnić się, czy warunki gruntowe
pozwalają na dokonanie posadowienia zbiorników w gruncie tradycyjnymi metodami.
Przeszkodą może być na przykład tzw. kurzawka i wysoki poziom wód gruntowych.
W terenie, gdzie występuje
okresowy wysoki poziom wód gruntowych (sięgający powyżej dna zakopanego
zbiornika), należy liczyć się z dodatkową, czasami bardzo dużą siłą wyporu
działającą na zbiorniki. W związku z tym, aby w okresie eksploatacji uniknąć niebezpieczeństwa
wyniesienia zbiorników i zniszczenia instalacji, należy bezwzględnie pamiętać o
ich opróżnianiu tylko do granicy poziomu wód gruntowych (np. przy okresowym
opróżnianiu zawartości Osadnika Wstępnego i Zbiornika Osadu)!!!
Jeżeli stały, wysoki poziom
wód gruntowych uniemożliwiałby posadowienie zbiornika klasycznymi metodami,
wówczas należy obetonować cały zbiornik masywnym kołnierzem betonowym o
ciężarze większym od siły wyporu dla osadzanego zbiornika.
Wykonanie instalacji w
trudnych warunkach terenowych jest możliwe, jednak prace ziemne lepiej zlecić w
takim przypadku wyspecjalizowanej firmie.
Producent oczyszczalni nie
ponosi odpowiedzialności za ew. uszkodzenia mechaniczne zbiorników spowodowane
niefachowym bądź niestarannym montażem.
W normalnych warunkach terenowych w celu
zainstalowania oczyszczalni ścieków
należy:
* wykonać wykopy odpowiadające
gabarytom zbiorników,
* na dnie wykopu ułożyć
warstwę drobnego żwiru, piasku itp. o grubości ok. 15 cm i dobrze zagęścić,
*
zbiorniki komory nitryfikacji KN oraz zbiornik denitryfikacji KD należy
dodatkowo posadowić na płycie z suchego betonu o grubości 20 cm,
* sprawdzić zgodność rzędnych
wykopu z założeniami projektowymi,
* na przygotowanym podłożu
ustawić zbiorniki oczyszczalni, obciążając je wodą do ciężaru ok. 100 kg i
dokładnie wypoziomować (zbiorniki KD i KN ze względu na ich dużą masę można
poziomować bez dodatkowego dociążenia),
*
zalewać stopniowo zbiorniki wodą wykonując jednocześnie zewnętrzny
zasyp gruntem bez kamieni i zagęszczając dokładnie kolejne warstwy grubości ok.
20 cm (okolice kołnierzy łączących segmenty zbiorników, a dla zbiorników podwyższonych
również całą część walcową i dno należy starannie obetonować),
Z uwagi na rodzaj zastosowanego na zbiorniki
materiału konstrukcyjnego jednoczesne napełnianie wodą i zewnętrzne obsypywanie
jest niezbędnym warunkiem prawidłowego posadowienia zbiorników oczyszczalni !!!
*
podłączyć dopływ ścieków, połączyć zbiorniki i studzienkę kontrolną
rurociągami PVC wg. schematu technologicznego.
*
wykonać podłączenie rurociągów f40 PE układu recyrkulacji
zewnętrznej do przygotowanych w zbiornikach króćców.
*
wykonać podłączenie rurociągu f50 PE układu tłocznego pompy
P1 ,P4 i P5 do przygotowanych w zbiornikach
króćców.
Należy zwrócić szczególną
uwagę na zachowanie ciągłego spadku na całej długości rurociągów (w kierunku
przepływu lub w odwrotnym), zapewniającego całkowite opróżnienie rury po
ustaniu dopływu ścieków. Zapobiegnie to osadzaniu się zanieczyszczeń, a w
warunkach zimowych zamarzaniu przy okresowym braku przepływu.
Uwaga:
Rurociągi
tłoczne pomp P1, P2, P3, P4 i P5 należy wprowadzić przez ściany boczne
odpowiednich studzienek włazowych (jest to niezbędne do późniejszej kontroli
przepływu !),
* ocieplić łupkami
styropianowymi wszystkie rury prowadzone powyżej granicy strefy przemarzania
określonej dla danego regionu.
* ułożyć elektryczny kabel
zasilający (wskazane ułożenie w rurkach osłonowych),
* zamontować obciążniki do
rusztów napowietrzających i na linkach osadzić ruszty na dnie zbiornika –
komory nitryfikacji. Przy wkładaniu rusztu przez studzienki włazowe należy zachować
szczególną ostrożność, aby nie uszkodzić dyfuzorów.
* zamontować mieszadło
mechaniczne zatapialne w pierwszej studzience komory denitryfikacji na
specjalnym uchwycie. Przy wkładaniu urządzeń przez studzienki włazowe należy
zachować szczególną ostrożność, aby nie uszkodzić mieszadła.
* połączyć sprężarkę z
zespołami dyfuzorów zwracając uwagę na ułożenie przewodu tłocznego powietrza ze
spadkiem w kierunku dyfuzorów. Z uwagi na możliwość wykraplania się wody w
przewodzie tłocznym, takie ułożenie zapewni samoczynny spływ ew. skroplin przez
dyfuzory. Sprężarkę należy połączyć z rusztem odpowiednim przewodem,
* wypoziomować dokładnie
koryto odpływowe w osadnikach wtórnych dla uzyskania równomiernego przepływu
przez przelew pilasty.
* wykonać podłączenie układu
automatyki i sprawdzić poprawność wykonanych połączeń.
UWAGA:
Staranne wykonanie prac montażowych oraz prawidłowa
regulacja podzespołów oczyszczalni gwarantuje wieloletnią, niezawodną pracę
instalacji. Producent nie ponosi odpowiedzialności za nieprawidłowe działanie
oczyszczalni powstałe na skutek niestarannego montażu lub niewłaściwej
regulacji urządzeń stanowiących wyposażenie oczyszczalni.
W utrudnionych warunkach terenowych poza wcześniej wymienionymi
czynnościami należy ponadto:
*
zastosować dodatkowe odwodnienie wykopu i ew. wzmocnienie ścian,
*
zastosować trwałe obetonowanie zbiorników na całej wysokości (od dna do
poziomu rurociągów technologicznych),
*
zastosować do zasypu zamiast gruntu rodzimego piasek lub żwir
zagęszczany warstwowo wibratorem,
*
ogrodzić teren oczyszczalni dla zabezpieczenia przed przypadkowymi
uszkodzeniami zbiorników.
Oczyszczalnia ścieków typu TURBOJET EP-110 DN nie wymaga stałej
obsługi, a jedynie okresowego wykonywania pewnych czynności
regulacyjno-kontrolnych. Okresowe przeglądy podzespołów, tak jak w każdym innym
urządzeniu technicznym mają na celu zapobieganie awariom elementów wyposażenia
oczyszczalni.
Prawidłowa praca biologicznej oczyszczalni ścieków wymaga
przestrzegania następujących zaleceń ogólnych z którymi należy zapoznać jej
przyszłych użytkowników:
1)
Nie należy wrzucać do urządzeń kanalizacyjnych żadnych większych części
stałych (poza papierem toaletowym) mogących zakłócić pracę oczyszczalni.
2)
Należy stosować środki higieny ulegające biodegradacji (wykluczone
tworzywa sztuczne, folie sztywne papiery itp.)
3)
Zabrania się zlewania do kanalizacji płynów lub innych środków
toksycznych mogących spowodować zanik życia biologicznego w strukturze osadu
czynnego ( tłuszcze w większych ilościach, rozpuszczalniki organiczne, produkty
naftowe itp. ).
4)
Należy stosować nowoczesne środki piorące i myjące ulegające tzw.
biodegradacji.
Należy racjonalnie
gospodarować wodą stosując nowoczesne systemy oszczędzające, pamiętając o tym,
że oczyszczalnia służy do oczyszczania ścieków a nie wody i że „rozcieńczanie”
ścieków wcale nie jest korzystne z punktu widzenia przemian biologicznych zachodzących
w procesie oczyszczania ścieków.
Oczyszczalnia ścieków typu TURBOJET EP-110 DN została
zaprojektowana z myślą o jak najmniejszym angażowaniu się użytkownika w
czynności eksploatacyjne, jednak istnieje pewne minimum czynności obsługowych,
które należy wykonać w celu zapewnienia prawidłowej pracy oczyszczalni.
W zakres codziennych
przeglądów obsługowych wchodzą następujące czynności:
· Pobranie próbki ścieków z KN i określenie zawartości osadu (w wycechowanym
cylindrze szklanym o pojemności 1 dm3). Jeżeli ilość osadu w
układzie jest większa od wymaganej, należy zwiększyć jednostkową ilość osadu
nadmiernego odprowadzanego do zbiornika osadu ZO (w sposób opisany w dalszej części instrukcji).
· Sprawdzenie prawidłowości
pracy sprężarki powietrza.
· Sprawdzenie szczelności
połączeń przewodów powietrznych.
· Sprawdzenie pracy pomp i
drożności w układzie recyrkulacji osadu.
· Sprawdzenie prawidłowości
pracy dyfuzorów napowietrzających (napowietrzanie i cyrkulacja ścieków
równomierne w całej objętości komory nitryfikacji).
· Sprawdzenie prawidłowości
pracy mieszadła mechanicznego (cyrkulacja ścieków równomierne w całej objętości
komory denitryfikacji).
· Ocena wizualna przebiegu
procesu oczyszczania ( zapach, barwa ścieków, pienienie na powierzchni itp. ).
· Kontrola prawidłowości pracy
układu Z-S.
· Dokonanie odczytu licznika
godzin pracy pompy P1 i
określenie średniodobowego przepływu ścieków. (Zapisu dokonuje się w tabeli w
specjalnie zaprowadzonym zeszycie).
W zakres
przeglądów dokonywanych co 7 dni wchodzą:
· Czynności w zakresie
przeglądu codziennego.
· Sprawdzenie prawidłowości
pracy mieszadła, sprężarki oraz szczelności połączeń w układzie sprężonego
powietrza.
· Sprawdzenie drożności i
orientacyjne określenie wielkości przepływu w układzie recyrkulacji ścieków i
osadu.
· Pobranie próbki ścieków
oczyszczonych ze studzienki kontrolnej i jej wizualna ocena (zapach, mętność,
zawartość zawiesin itp.).
Z
uwagi na rodzaj zastosowanych tworzyw konstrukcyjnych i wysoką jakość podzespołów
mechanicznych, oczyszczalnia ścieków typu TURBOJET EP-110 DN w zasadzie nie
wymaga żadnych typowych zabiegów konserwacyjnych.
W przypadku małych oczyszczalni najskuteczniejszym i najtańszym
sposobem określenia ilości ścieków jest pomiar ilości zużywanej wody za pomocą
wodomierza.
Dodatkowo oczyszczalnie ścieków typu TURBOJET EP-110 DN posiadają układ
czasowego sterowania pracą pompy P1. Z jednostkowej wydajności
pompowania i sumarycznego czasu pracy w ciągu doby określa się średni przepływ
ścieków przez oczyszczalnię. Ta metoda może być stosowana dla oczyszczalni do
których podłączonych jest kilku wydzielonych użytkowników.
Obie wymienione wyżej metody zapewniają pomiar ilości ścieków
oczyszczonych z błędem mniejszym od 5 %.
Rozruch biologicznej oczyszczalni ścieków jest zespołem czynności
koniecznych do wykonania w celu osiągnięcia przez oczyszczalnię zakładanych
parametrów pracy i uzyskania zamierzonego efektu technologicznego. Prawidłowe
wykonanie czynności rozruchowych zapewni szybkie dojście oczyszczalni do pełnej
sprawności i uzyskanie odpowiedniej jakości ścieków oczyszczonych.
Po zakończeniu montażu, sprawdzeniu szczelności zbiorników, drożności
połączeń i prawidłowości podłączenia automatycznego układu sterowania można
przystąpić do zasadniczych czynności rozruchowych do których należy:
1. Napełnienie zbiorników wodą
do poziomu max. dla każdego zbiornika (zgodnie z poziomami podanymi na profilu
podłużnym).
2. Wykonanie testu sprawności
wszystkich urządzeń elektrycznych przez ich kolejne, krótkotrwałe załączenie w
pracy ręcznej.
3. Sprawdzenie równomierności
pracy dyfuzorów napowietrzających w komorze nitryfikacji KN.
Uwaga: dyfuzory napowietrzające są jedynym zespołem oczyszczalni przeznaczonym
do pracy ciągłej, która jest warunkiem niezbędnym do prawidłowej pracy całej
oczyszczalni i podtrzymywania życia biologicznego osadu czynnego.
4. Sprawdzenie pracy mieszadła
mechanicznego w komorze denitryfikacji KD,
5. Sprawdzenie rzeczywistej
wydajności każdej z pomp przez kolejne załączenie ich na czas potrzebny do przepompowania
zadanej objętości do naczynia pomiarowego (np. wiaderka o znanej objętości 10
l) podstawionego pod wylot z rury tłocznej.
6. Dokonanie prawidłowych
nastaw czasówek w układzie automatyki dla odpowiednich pomp wg. następującej zasady:
-
średnia dobowa wydajność pomp P1 powinna wynosić ok. 130%
przewidywanego (lub lepiej zmierzonego) średniodobowego dopływu ścieków do
oczyszczalni. Dla przyjętej zasady, że czas pracy pomp P1 powinien wynosić
nie więcej niż 30 s należy więc
obliczyć wymagany czas przerwy i dokonać odpowiedniej nastawy na czasówce.
Przykładowo dla danych
uzyskanych z pomiarów:
¨
wydajność pomp P1 wynosi
Qp =14.0 m3/h
¨
średniodobowy dopływ ścieków Qśr. d = 19.0 m3/d
uzyskamy następujące wyniki:
*
czas pracy pompy na dobę tp = 19.0* 1.3 /14.0 =
1.76 h = 105.9 min= 6351 s
*
ilość załączeń pompy na dobę np
= 6351/30 = 212 zał.
*
czas przerwy pomiędzy załączeniami:
tr = (24 * 60)/212 = 6.8 min.
W związku z tym na czasówce pompy P1 należy ustawić czas
pracy 30 s i czas przerwy ok. 7 min.
-
średniodobowa wydajność pomp do recyrkulacji zewnętrznej – P2
i P3 powinna wynosić ok. 50-200% średniodobowego dopływu ścieków do
oczyszczalni przy czasie pracy ok. 20-30 s. Obliczeń i nastaw dokonuje się analogicznie
jak dla pompy P1
-
średniodobowa wydajność pompy do recyrkulacji wewnętrznej – P4
powinna wynosić ok. 50-300% średniodobowego dopływu ścieków do oczyszczalni
przy czasie pracy ok. 20-30 s. Obliczeń i nastaw dokonuje się analogicznie jak
dla pomp P1
-
średniodobowa wydajność pompy do usuwania osadu nadmiernego – P5
powinna wynosić ok. 1500 l/d. Obliczeń i nastaw dokonuje się analogicznie jak
dla pompy P1. Pompę tą można załączyć jednak dopiero po pierwszym
przekroczeniu zawartości osadu w KN 500 ml/l w cylindrze miarowym po 1/2 h
(próba opisana w p. 7)
7. „Zaszczepienie” osadu
czynnego z pobliskiej, dobrze pracującej oczyszczalni ścieków w ilości ok. 3-8
m3 zagęszczonego osadu. Osad należy wlać po połowie do komory
denitryfikacji i nitryfikacji po wcześniejszym odpompowaniu z tych komór
odpowiedniej ilości wody odpowiadającej ilości przywiezionego osadu.
Uwaga: Dowóz osadu nie jest niezbędnym warunkiem pierwszego uruchomienia
oczyszczalni, skraca jednak zdecydowanie czas dojścia oczyszczalni do pełnej
sprawności technologicznej (do ok. 2-4 tygodni) i zapobiega niekorzystnym
zjawiskom mogącym mieć miejsce w trakcie rozruchu (np. nadmierne pienienie się
zawartości KN).
8. Po ok. 24 h napowietrzania
osadu można podłączyć dopływ ścieków na oczyszczalnię i uruchomić pracę ciągu
technologicznego oczyszczalni w automatycznym układzie sterowania (wcześniej
pracowały tylko dyfuzory napowietrzające).
Przy zaszczepieniu podanej ilości „zdrowego” osadu czynnego i prawidłowej pracy wszystkich urządzeń po ok. 2-4 tygodniach oczyszczalnia powinna uzyskać wymagany efekt technologiczny, a ścieki oczyszczone osiągnąć parametry podane w tabeli 4.
Lp. |
Rodzaj |
Efekt wystąpienia
zakłócenia |
Możliwa przyczyna |
Sposób usunięcia
niesprawności |
1. |
Brak
napowietrzania ścieków. |
Pogorszenie
jakości odpływających ścieków. |
* Awaria sprężarki. * Uszkodzenie bezpiecznika
sprężarki. * Brak zasilania sprężarki. * Nieszczelność w przewodach
powietrznych. * Uszkodzenie dyfuzorów
napowietrzających. |
* Sprawdzić sprężarkę, w
razie uszkodzenia elementów opisanych w instr. ;wymienić na nowe. * Ustalić przyczynę,
wymienić bezpiecznik. * Sprawdzić połączenia
elektryczne. * Uszczelnić lub wymienić
przewody powietrzne. * Zdemontować i sprawdzić stan dyfuzorów (
szczególnie zaworów zwrotnych i membrany ). W razie konieczności wymienić na
nowe. |
2. |
Utrata
drożności hydraulicznej układu. |
Poziomy
ścieków w zbiornikach wyższe od normalnych. |
Zapchanie
elementów rurociągu PVC zanieczyszczeniami stałymi (szmaty, folia itp.). |
Oczyścić
i udrożnić kanały przepływowe. |
3. |
Brak
mieszania ścieków w komorach denitryfikacji. |
Pogorszenie
jakości odpływających ścieków. |
* Awaria mieszadła. * Uszkodzenie bezpiecznika mieszadła. *
Brak zasilania
mieszadła. |
* Sprawdzić mieszadło, w
razie uszkodzenia elementów opisanych w instr. ;wymienić na nowe. * Ustalić przyczynę,
wymienić bezpiecznik. * Sprawdzić połączenia
elektryczne. |
4. |
Brak
przepływu w układzie recyrkulacji i usuwania osadu. |
Wypływanie
zagniłego osadu w OWt, pogorszenie jakości odpływu. |
* Uszkodzona jedna z pomp
P2 – P5. * Przepalenie zabezpieczeń
elektr. * Zapchany rurociąg tłoczny. * Niewłaściwa nastawa czasu
pracy/przerwy przekaźnika czasowego. |
* Zlokalizować i naprawić
uszkodzenie. * Ustalić przyczynę i
naprawić uszkodzenie. * Zdemontować pompę i
udrożnić rurociąg tłoczny. * Sprawdzić i wyregulować
nastawy. |
5. |
Pogorszenie jakości ścieków na odpływie pomimo poprawnej
pracy układu napowietrzania i usuwania osadu. |
* Ciemny kolor ścieków,
duża ilość zawiesin stałych, zapach siarkowodoru. * Ścieki oczyszczone bez
zapachu, bardzo mętne, jasne, widoczne zawiesiny w odpływie.
|
* Zbyt duża ilość osadu w
układzie oczyszczalni.
** Niedokładne wypoziomowanie
krawędzi przelewu koryta odpływowego. * Gwałtowne wylanie do
systemu kanalizacyjnego dużej ilości smaru, oleju itp. |
Usunąć wozem asenizacyjnym zawartość osadnika
wstępnego (Normalnie
usuwać 1 raz na miesiąc lub częściej). * Sprawdzić szczelność systemu
wodociągowego ( szczególnie krany i spłuczki muszli klozetowych ).
|
Dla przybliżonej oceny sprawności
pracy oczyszczalni ścieków można przeprowadzić prostą analizę polegającą na określeniu
stężenia osadu czynnego w komorze napowietrzania. Należy w tym celu posłużyć
się wyskalowanym cylindrem szklanym o objętości całkowitej 1 dm3.
Uwaga: Analiza ilości osadu czynnego w Komorze Nitryfikacji wchodzi w
zakres czynności przeglądu codziennego.
W celu wykonania analizy
należy pobrać próbkę ścieków z komory napowietrzania, zlać ją do cylindra (
napełniając go dokładnie do objętości 1 dm3) i odstawić na 1/2
godziny. Po upływie tego czasu należy odczytać zawartość osadu [ cm3/dm3].
Dla prawidłowo pracującej
oczyszczalni ścieków próbka posiada następujące cechy charakterystyczne:
·
wyraźna granica rozdziału ścieków i osadu,
·
ścieki nad osadem klarowne, bez zapachu,
·
osad koloru brązowego o wyraźnej, kłaczkowatej strukturze,
·
zawartość osadu w próbce 200-500 cm3/dm3.
Wszelkie odstępstwa wyglądu
próbki od powyższego opisu świadczą o złej pracy oczyszczalni ścieków. Na
podstawie obserwacji próbki oraz opisanych w Tabeli 3 rodzajów zakłóceń należy ustalić przyczynę złej pracy
układu i niezwłocznie ją usunąć.
W celu dokładnego określenia
parametrów pracy oczyszczalni należy pobrać próbkę ścieków z odpływu ( ze
studzienki kontrolnej ) o objętości 2 dm3 i oddać do analizy w specjalistycznym
laboratorium. Dla prawidłowo pracującej oczyszczalni ścieków podstawowe wyniki
powinny mieścić się w następujących granicach:
Tabela 4.
1. Zawiesina ogólna |
<
50 mg/dm3 |
2.
BZT5 |
<
40 mg/dm3 |
3. pH |
6.8 - 7.4 |
4.
CHZT |
<
150 mg/dm3 |
5. Azot ogólny |
< 30 mg/dm3 |
6. Fosfor ogólny |
< 5.0 mg/dm3 |
7. Tlen rozpuszczony |
0.5 - 2.0 mg/dm3 (0,5 w zbiorniku KDN, 2,0 w zbiorniku KN) |
1)
Ścisłe przestrzeganie niniejszej instrukcji i dokładne
wykonywanie czynności obsługowych i eksploatacyjnych zapewni skuteczną i
efektywną pracę oczyszczalni ścieków.
2)
Po wystąpieniu awarii polegającej na „zatruciu” lub
wypłukaniu osadu z komór denitryfikacji i nitryfikacji czas dojścia
oczyszczalni do pełnej sprawności technologicznej wynosi podobnie jak przy
pierwszym rozruchu ok. 2-4 tygodni.
3)
Przy okazji instalacji oczyszczalni ścieków wskazane
jest zakupienie wodomierzy do obserwacji i kontroli zużycia wody. Godzinowe i
średniodobowe zużycie wody nie powinno być wyższe od maksymalnych wartości
określonych dla danej wielkości oczyszczalni. Należy podkreślić, że sztuczne
„rozcieńczanie” ścieków większą ilością wody jest niecelowe i w niczym nie
przyczyni się do poprawy efektywności pracy oczyszczalni, która jest
przeznaczona do oczyszczania ścieków a nie wody.
4)
Okresowe wywóz osadu nadmiernego z OWs i ZO należy przeprowadzać, wykorzystując
miejscowe wozy asenizacyjne 1 raz na
miesiąc lub w razie wystąpienia nadmiernego stężenia osadu w komorze
nitryfikacji.
UWAGA:
Jeżeli chcemy uniknąć ponownego rozruchu oczyszczalni należy
wybrać tylko zawartość osadnika wstępnego i zbiornika osadu!
5)
Usuwanie osadu nadmiernego z KN do ZO należy
rozpocząć dopiero po pierwszym przekroczeniu wartości dopuszczalnej stężenia
osadu czynnego w KN tj. ok. 500 cm3/l po 1/2 h w cylindrze litrowym. Do tego czasu
przełącznik pracy pompy osadu nadmiernego (P5) na elewacji skrzynki sterowniczej
pozostaje w pozycji „0”. Później usuwanie należy prowadzić systematycznie,
nastawiając czas pracy/przerwy pompy tak, aby ilość osadu w KN pozostawała cały
czas taka sama (tzn. ok. 200-500 ml po 1/2 h). Usuwanie osadu należy prowadzić
systematycznie małymi porcjami (przykładowa nastawa przekaźnika czasowego: 30 s
praca, 6 h przerwa, lub częściej w zależności od potrzeb).
6)
Recyrkulacja osadu do KD powinna wynosić 50-200 % średniodobowego dopływu ścieków.
Nastawy dokonuje się czasem pracy/przerwy pomp P2 i P3. Jest to bardzo ważny parametr,
dlatego należy go często kontrolować. Kontroli dokonujemy przez pomiar (np.
wiaderkiem) ilości recyrkulowanego osadu w czasie jednostkowym i przeliczenie
na przepływ średniodobowy.
UWAGA:
Jednorazowa porcja pompowanego
osadu powinna wynosić 50-70 l. Większe porcje pompowanego jednorazowo osadu
mogą wywoływać zaburzenia hydrauliczne przy powierzchni osadnika.
7)
Przy wykonywaniu wszelkich czynności obsługowych
należy przestrzegać elementarnych zasad higieny, a po ich zakończeniu dokładnie
umyć ręce ciepłą wodą z mydłem.
Użytkownik, który uzyskał pozwolenie na eksploatację oczyszczalni
ścieków i odprowadzanie ścieków do wyznaczonego
odbiornika, za niezachowanie określonych w p. 5 parametrów ścieków
oczyszczonych podlega karze określonej w odpowiednich przepisach!!! |
Przy odprowadzaniu ścieków
oczyszczonych do wód powierzchniowych zachodzi potrzeba zastosowania
dodatkowego stopnia chemicznego do strącania fosforu w celu uzyskania jego
zawartości w ściekach oczyszczonych na poziomie <5 mg/l.
W stopniu chemicznym odbywa
się dozowanie koagulantu proporcjonalne do ilości dopływających ścieków i do
stężenia fosforu koniecznego do usunięcia ze ścieków oczyszczanych.
Niewielkie przepustowości
typoszeregu oczyszczalni TURBOJET EP wymagają precyzyjnych i niezawodnych
urządzeń dozujących. W przyjętym rozwiązaniu technicznym zastosowano pompkę
perystaltyczną amerykańskiej firmy MASTERFLEX typu OEM MR-900 o stałej
wydajności dozowania 64 ml/min. Pompka ta załącza się określoną ilość razy na
dobę na czas potrzebny do przepompowania obliczonej średniej dawki dobowej.
Dozowanie koagulantu odbywa się symultanicznie do komory nitryfikacji.
Z uwagi na zwykle
występujący brak badań składu ścieków, ostateczną dawkę jednostkową należy
ustalić po wykonaniu badań podczas rozruchu technologicznego oczyszczalni.
W stosowanym koagulancie
(PIX-S prod. KEMIPOL Police) występują następujące zależności:
1) wzór chemiczny Fe2(SO4)3
2) skład chemiczny:
-
żelazo Fe+3 11.65-11.95 %
-
żelazo Fe+2 0.2-0.7
%
-
magnez Mg max.
4500 mg/kg
-
wapń Ca < 50 mg/kg
-
woda reszta
-
wolny kwas siarkowy 0-1 %
3) postać: ciemnobrązowy
roztwór ok.41 %
4) gęstość (20o C) 1548-1562 kg/m3
5) pH < 1
6) temp. krzepnięcia ok. -35o C
Przebieg reakcji usuwania fosforu ilustruje
równanie:
3Fe2(SO4)3
+ 4PO4 3- ® 2Fe3(PO4)2 +
9SO4 2- (1)
Na usunięcie 1 g fosforu ogólnego z 1 m3
ścieków potrzeba 2.7 g żelaza. Przy
zawartości żelaza w PIX-ie ok. 12 % wymaganą dawkę tego koagulantu ustala się z
zależności:
[g PIX /m3
ścieków] (2)
gdzie :
2.7 gFe/gPus. -
jednostkowa dawka czystego Fe potrzebna na usunięcie 1 g fosforu
0.3 -
redukcja fosforu na drodze biologicznej (30%)
Sps - średnie
stężenie fosforu w ściekach surowych [gP/m3]; należy je stale weryfikować
SPo -
dopuszczalne stężenie fosforu w odpływie
[gP/m3]; zwykle SPo=5 gP/m3
kn - wsp. nadmiaru
koagulantu. Przyjęto kn=1.3
0.12 gFe+3 /g PIX -
zawartość żelaza "+3" wartościowego w gramie PIX-a
lub przeliczając na objętość:
[ml PIX /m3
ścieków] (3)
gdzie :
1.55 - średnia gęstość
PIX-a [g/ml]
Siarczan
żelazowy (nazwa handlowa PIX-S) dostarczany jest z firmy „Kemipol” - Police
przez sieć regionalnych dystrybutorów w pojemnikach o wielkości zależnej od
zapotrzebowania (wielkości oczyszczalni) i możliwości magazynowych użytkownika
oczyszczalni.
Może
być dostarczany w beczkach o poj. 55, 160 i 200 dm3, lub cysterną do
większych zbiorników stacjonarnych.
Karta
informacyjna koagulantu PIX-S jest załącznikiem do niniejszej instrukcji.
Informacji o możliwości zakupu PIX-a w danym regionie kraju udziela producent -
firma „Kemipol” - Police.
Na podstawie podanych w p. 3
zależności, oraz przy założeniu stężenia fosforu ogólnego w ściekach surowych
ok. 19 mg/l (wartość tę należy weryfikować dla warunków lokalnych), została
określona średnia dawka PIX-a [ml/d] i wydajność pompki PIX-a (a właściwie jej
wymagana ilość załączeń w ciągu doby określająca średni czas pracy).
[ml PIX /d] (4)
gdzie :
Qśr.d -
średniodobowy przepływ ścieków przez oczyszczalnię [m3/d]
Dla oczyszczalni TURBOJET EP
–110 DN załączenie pompki perystaltycznej jest ściśle powiązane z załączeniem
pompy P1 pompującej ścieki surowe ze zbiornika retencyjnego. Pompa P1
w nastawionym (ściśle określonym czasie przepompowuje każdorazowo dokładnie
taką samą porcję ścieków. W zależności od ilości i składu przepompowywanych do
oczyszczalni ścieków (analitycznie określonej zawartości fosforu ogólnego) z
zastosowaniem powyższych wzorów (1) do (4) ustala się jednostkowy czas pracy
pompek perystaltycznych ustawiany następnie na przekaźnikach czasowych, który w
tym wypadku wyniesie:
[s] (6)
gdzie:
nP1 - ilość załączeń pompek P1 w ciągu doby (patrz
instr. obsługi oczyszczalni)
tp - czas pracy pompki perystaltycznej po jednorazowym
załączeniu pompy P1
qpp - wydajność pompki perystaltycznej [ml/min]
Czas przerwy do kolejnego
załączenia pompki perystaltycznej równy jest czasowi przerwy pompy P1
(nastawa na czasówce pompy P1). Obie te pompy załączają się więc
jednocześnie
Dla oczyszczalni ścieków
typu TURBOJET EP – 110 DN wyliczone z powyższych wzorów parametry zostały przedstawione
w tabeli 5.
Tabela 5
Typ oczyszczalni |
Qśr.d [m3/d] |
DPIX [ml/m3] |
QPIX [ml/d] |
nP1 [zał./d] |
nastawa przekaźnika czasowego
tp |
czas na zużycie beczki o
poj. |
TURBOJET EP-110DN |
19.00 |
198,15 |
3941 |
360 |
10,3 |
51 |
Uwaga:
Podane powyżej nastawy
należy traktować orientacyjnie do pierwszego ustawienia podczas rozruchu. W
początkowym okresie eksploatacji należy określić rzeczywiste wartości Qśr.d,
oraz Sps i odpowiednio skorygować podane nastawy.
Pompka perystaltyczna do
dozowania PIX-a umieszczona jest w obudowie z tworzywa sztucznego łącznie z
wyłącznikiem, przekaźnikiem czasowym i bezpiecznikami. Zespoły te łącznie ze
zbiornikiem na PIX należy umieszczać w pobliżu zbiorników KN oczyszczalni
ścieków.
W przypadku umieszczenia
skrzynki zasilająco - sterującej oczyszczalni w bezpośrednim sąsiedztwie
zbiorników, obie te obudowy mogą być wzajemnie ze sobą połączone bokami za pomocą
śrub. Upraszcza to znacznie połączenia elektryczne, które prowadzi się krótkimi
kablami pomiędzy skrzynkami.
Uwaga:
Przy możliwości łatwego
dostępu osób postronnych zespół zasilająco - sterujący i zespół dozowania PIX-a
należy umieścić w zamkniętej obudowie stalowej.
Koniec ssawny węża
elastycznego należy umieścić w zbiorniku z PIX-em (w pobliżu dna), a koniec
tłoczny w komorach nitryfikacji KN w sposób uniemożliwiający jego samoczynne,
niekontrolowane przemieszczenie. Temp. zamarzania PIX-a wynosi poniżej -30oC,
nie ma więc potrzeby stosowania izolacji termicznej.
Ze względu na wysoką cenę
specjalnego wężyka przeznaczonego do stosowania w pompce perystaltycznej, ma on
długość tylko ok. 30 cm.
Pozostałe odcinki (ssawny i
tłoczny) wykonane z typowego wężyka
igielitowego (stosowanego jako przewód paliwa w samochodach), należy przyłączyć
wewnątrz obudowy pompki (po przełożeniu przez dławiki) z zastosowaniem
odpowiednich złączek.
Do każdego stopnia
chemicznego dołączony jest jeden wężyk zapasowy. Wymiany należy dokonać po ok.
2000 godz. pracy ciągłej.
Wymiany wężyka dokonuje się
przez zdjęcie głowicy pompki dokręconej czterema śrubami. Sposób umieszczenia
pompki w obudowie umożliwia dokonanie wymiany wężyka bez konieczności
wyjmowania całej pompki. Przy zakładaniu wężyka należy zwrócić uwagę na jego
dokładne umieszczenie w wyżłobieniach w korpusie pompki i prawidłowe zazębienie
napędu głowicy z przekładnią.
Na załączonym schemacie
elektrycznym pokazano sposób podłączenia pompki dla poszczególnych wielkości
oczyszczalni.
Poprawnie zmontowana i
podłączona instalacja do dozowania PIX-a pracuje bezobsługowo, wymaga jedynie
okresowej kontroli wielkości dawki dobowej (np. przez pomiar zużycia PIX-a w
zbiorniku za pomocą łaty pomiarowej) i kontroli stanu napełnienia zbiornika.
Zbiornik należy uzupełniać
zgodnie ze średnim zużyciem podanym w tabeli 5.
Odbiorniki energii
elektrycznej oczyszczalni są zasilane i sterowane ze skrzynki zasilająco
sterowniczej o stopniu szczelności IP 65. Przewody zasilające chronione są
rurkami elektroinstalacyjnymi PVC, a na podejściach do odbiorników wężami
elastycznymi PVC. Zasilanie układu doprowadzone jest z instalacji ogólnej
obiektu.
Odbiornikami energii
elektrycznej są:
-
sprężarka SP, dwustopniowa
bocznokanałowa typu EFFEPIZETA 30 DH o mocy znamionowej 0.75 kW zasilana prądem
trójfazowym 380V, 50Hz i pracująca w sposób ciągły (lub cykliczny), służąca do
zasilania powietrzem dyfuzorów napowietrzających w komorze nitryfikacji,
-
mieszadło M, zatapialne
średnioobrotowe typu RW-200 o mocy znamionowej 1.38 kW zasilane prądem trójfazowym
380V, 50Hz i pracujące w sposób cykliczny (lub ciągły), służące do mieszania
osadu w komorze denitryfikacji,
-
pompa P1 typu
BIOX 200/8 firmy NOCCHI o mocy znamionowej 0.9 kW zasilana prądem jednofazowym
220V, 50Hz i pracująca okresowo, służąca do przepompowania ścieków ze zbiornika
retencyjnego do komory denitryfikacji,
-
pompy P2 i P3 typu OMNIA 160/7 firmy
NOCCHI o mocy znamionowej 0.9 kW zasilane prądem jednofazowym 220V, 50Hz,
pracujące okresowo, służące do recyrkulacji zewnętrznej z osadnika wtórnego do
komory denitryfikacji,
-
pompa P4 typu
OMNIA 160/7 firmy NOCCHI o mocy znamionowej 0.9 kW zasilana prądem jednofazowym
220V, 50Hz i pracująca okresowo, służąca do recyrkulacji wewnętrznej,
przepompowuje ścieki ze komory nitryfikacji KN do komory denitryfikacji KD,
-
pompa P5 typu
OMNIA 80/5 firmy NOCCHI o mocy znamionowej 0.3 kW zasilana prądem jednofazowym
220V, 50Hz, pracująca okresowo, służąca do usuwania osadu nadmiernego z komory
nitryfikacji KN do zbiornika osadu
nadmiernego ZO.
-
pompka do podawania preparatu PIX, zastosowano pompkę perystaltyczną firmy
MASTERFLEX typu OEM MR-900 o stałej wydajności dozowania 64 ml/min o mocy
znamionowej 0.015 kW, zasilana prądem jednofazowym 220V, 50 Hz. Pompka ta
załącza się określoną ilość razy na dobę na czas potrzebny do przepompowania
obliczonej średniej dawki dobowej.
Ochrona przeciwporażeniowa
ma na celu niedopuszczenie do przepływu przez ciało człowieka prądu rażeniowego
albo ograniczenie przepływu przez szybkie wyłączenie tak, aby zapobiec
powstaniu groźnych dla życia i zdrowia skutków patofizjologicznych. Ochrona ta
polega na uniemożliwieniu dotknięcia do części czynnych w warunkach normalnej
eksploatacji oraz spowodowaniu szybkiego wyłączenia w przypadku pojawienia się
na częściach przewodzących dostępnych w wyniku uszkodzenia izolacji napięcia
dotykowego, mogącego spowodować w przypadku dotyku pośredniego, przepływ prądu
rażeniowego. W układzie stanowiącym przedmiot niniejszej dokumentacji jako
ochronę podstawową zastosowano ochronę przed dotykiem bezpośrednim, z
uzupełnieniem ochrony przy użyciu wyłącznika różnicowo-prądowego,
zainstalowanego w skrzynce zasilająco-sterowniczej, zapewniającego
wystarczająco szybkie wyłączenie. Wymagane jest umieszczenie szyny PE.
Oznaczenie
przewodów ochronnych:
-przewód
ochronny PE (zielono-żółty) - przyłączanie do części przewodzących dostępnych,
-przewód
neutralny N (niebieski) - przesył energii elektrycznej,
Wszystkie połączenia i
przyłączenia przewodów biorących udział w ochronie przeciwpożarowej winny być
wykonane w sposób:
-pewny,
-trwały w
czasie,
-chroniący
przed korozją.
Skrzynka
zasilająco-sterownicza spełnia wymagania normy PN-91/E-05009/53.
Prace montażowe instalacji
elektrycznych winny być wykonane zgodnie z normą
PN-91/E-0500951.
Prace związane z ochroną
przeciwporażeniową winny być wykonane zgodnie z normą PN-91/E-05009/481.
Aparatura
zasilająco-sterownicza umożliwia sterowanie i kontrolę stanów pracy i awarii
odbiorników energii elektrycznej oraz sygnalizację świetlną miejscową i zdalną
stanów pracy, zagrożenia i awarii. Stała konserwacja pozwala obsłudze na
właściwą eksploatację i kontrolę obsługiwanych przez nią urządzeń. W czasie
eksploatacji należy przeprowadzić okresowe przeglądy i konserwacje aparatury
zamocowanej w jednostkach kompletacyjnych i na urządzeniach technologicznych.
Przegląd zewnętrzny obejmuje
kontrolę stanu połączeń, zapylenia lub pojawienia się zacieków. Przeglądu
zewnętrznego należy dokonywać raz w tygodniu oraz po każdej awarii instalacji
mogącej spowodować zamoczenie względnie zapylenie skrzynki lub aparatów
i urządzeń, a także każdorazowo po zadziałaniu zabezpieczenia zwarciowego
danego obwodu, lub wyłącznika różnicowoprądowego.
Konserwacja bieżąca obejmuje
kontrolę stanu połączeń na listwach i zaciskach aparatów z usuwaniem
zauważonych luzów oraz oczyszczeniem wnętrza skrzynki z pyłu i kurzu. Do
oczyszczenia należy używać szmat względnie odkurzacza przemysłowego - nie
wolno używać sprężonego powietrza. Konserwacji bieżącej należy dokonywać
raz na trzy miesiące względnie częściej jeśli wymagają tego warunki
eksploatacyjne.
Konserwacja okresowa
obejmuje konserwację bieżącą oraz szczegółową kontrolę stanu połączeń na
listwach i zaciskach z oczyszczeniem końcówek przewodów, pomiarem rezystancji
izolacji przewodów i skuteczności ochrony przeciwporażeniowej. Konserwacji okresowej
należy dokonywać raz w roku. Pomiaru rezystancji należy dokonywać po każdorazowym
zamoczeniu instalacji. Rezystancja instalacji winna wynosić min. 1000 W/1V napięcia roboczego.
Wszystkie prace
konserwacyjne należy wykonywać w stanie beznapięciowym. Osoby wykonujące
powyższe prace winny być przeszkolone z dziedziny eksploatacji i konserwacji
urządzeń elektrycznych do 1 kV i powinny posiadać odpowiednią grupę BHP.
Pomiary okresowe skuteczności ochrony przeciwporażeniowej i rezystancji
izolacji winny być zlecane osobom posiadającym odpowiednie uprawnienia.
Protokół z tych pomiarów winien otrzymać kierownik obiektu odpowiedzialny za
działanie tych urządzeń elektrycznych.
Warunki
normalnej eksploatacji:
-aparatura
elektryczna nie powinna być narażona podczas eksploatacji na trwałe wibracje,
wstrząsy względnie uderzenia,
-otaczające
powietrze nie powinno zawierać pyłów składników wywołujących korozję i niszczenie powłok ochronnych,
-na aparaty i
urządzenia elektryczne nie powinno oddziaływać intensywne promieniowanie
cieplne,
-urządzeń elektrycznych nie
wolno obmywać strumieniem wody, ani czyścić sprężonym powietrzem.