INSTRUKCJA
OBSŁUGI
BIOLOGICZNEJ OCZYSZCZALNI ŚCIEKÓW
typu
TURBOJET EP-4
Poznań, Lipiec 1999 r.
SPIS TREŚCI
1. WSTĘP.............................................................................................................................................................................................
1.1.
Zakres stosowania...........................................................................................................................................................
1.2.
Zalecane obciążenie oczyszczalni.........................................................................................................................
2. BUDOWA OCZYSZCZALNI ŚCIEKÓW.................................................................................................................................
3. INSTRUKCJA OBSŁUGI............................................................................................................................................................. 8
3.1.
Obsługa i konserwacja oczyszczalni ścieków.............................................................................................. 9
3.1.1. Obsługa................................................................................................................................................................................. 9
3.1.2. Konserwacja...................................................................................................................................................................... 10
4. POMIAR ILOŚCI ŚCIEKÓW.................................................................................................................................................... 10
5. PIERWSZE URUCHOMIENIE OCZYSZCZALNI (ROZRUCH)......................................................................................... 10
6. MOŻLIWE NIESPRAWNOŚCI I SPOSOBY ICH USUWANIA........................................................................................ 13
7. KOŃCOWE UWAGI EKSPLOATACYJNE............................................................................................................................ 15
8. DODATKOWA OPCJA CHEMICZNEGO STRĄCANIA FOSFORU............................................................................... 17
9. INSTALACJA ELEKTRYCZNA............................................................................................................................................... 18
9.1.
Budowa.................................................................................................................................................................................... 18
9.2.
Odbiorniki energii elektrycznej............................................................................................................................... 18
9.3.
Działanie układu............................................................................................................................................................. 18
9.3.1. Sprężarka SP .................................................................................................................................................................... 19
9.3.2. Pompa P1 ........................................................................................................................................................................... 19
9.3.3. Pompa P2 ........................................................................................................................................................................... 19
9.3.4. Pompa PON........................................................................................................................................................................ 19
9.4.
Ochrona przeciwporażeniowa................................................................................................................................ 20
9.5.
Wytyczne obsługi i konserwacji............................................................................................................................ 21
10. WYKAZ APARATURY ELEKTRYCZNEJ SKRZYNKI ZASILAJĄCO-STEROWNICZEJ....................................... 22
Postępująca
degradacja środowiska naturalnego, wzrost skażenia wód powierzchniowych i
podziemnych oraz szybko rosnące koszty wywozu ścieków nieoczyszczonych zmuszają
nas do szukania efektywnych i skutecznych rozwiązań korzystnych ekonomicznie i
przyjaznych dla środowiska.
Skomplikowany
problem biologicznego oczyszczania ścieków z
małych jednostek osadniczych, niewielkich szkół, przedszkoli, domów
pomocy społecznej itp. rozwiązuje w prosty sposób biologiczna oczyszczalnia
ścieków typu TURBOJET EP-4, którą
właśnie Państwo nabyliście.
Ścisłe
przestrzeganie postanowień niniejszej instrukcji umożliwi wykonanie prawidłowego
montażu, podłączenia i uruchomienia oraz zapewni długoletnią, bezawaryjną
eksploatację oczyszczalni, zwłaszcza, że do jej budowy zastosowano wyłącznie tworzywa
sztuczne i materiały odporne na korozję.
Oczyszczalnia
ścieków typu TURBOJET EP-4 pracuje w
oparciu o metodę „niskoobciążonego osadu
czynnego” i realizuje biologiczny proces oczyszczania ścieków podobnie jak
duże oczyszczalnie komunalne. Dla zapewnienia poprawnej pracy oczyszczalni nie
jest potrzebne stosowanie jakichkolwiek chemicznych czy biologicznych
preparatów wspomagających. Proces oczyszczania ścieków realizowany jest w
warunkach tlenowych przez bakterie i mikroorganizmy pobierające zanieczyszczenia
zawarte w ściekach jako pokarm i rozkładające substancje organiczne. Towarzyszy
temu procesowi przyrost masy struktur biologicznych, tzw. osadu czynnego. Dla zachowania równowagi biologicznej nadmiar
„wyhodowanego” osadu czynnego gromadzony czasowo w osadniku wstępnym musi być
okresowo odprowadzany z układu oczyszczania, np. wywożony wozem asenizacyjnym
na wyznaczony punkt zlewny.
Proces
oczyszczania ścieków przebiega optymalnie w temperaturze 10-20 oC, dlatego zaleca się zakopanie zbiorników
oczyszczalni poniżej głębokości przemarzania gruntu lub zastosowanie dodatkowej
izolacji termicznej.
Oczyszczalnie
ścieków typu TURBOJET EP-4 mogą być
stosowane do oczyszczania ścieków o składzie zbliżonym do typowych ścieków
gospodarczo-bytowych. Typowy zakres stosowania to: zespoły mieszkaniowe
budownictwa wielorodzinnego, szkoły, przedszkola, sanatoria, domy pomocy
społecznej, miejsca obsługi podróżnych przy trasach szybkiego ruchu i
autostradach itp.
Przy zamiarze
stosowania oczyszczalni do innych rodzajów ścieków, zwłaszcza ścieków
przemysłowych (np. z gorzelni, ubojni, masarni itp.) konieczna jest konsultacja
z producentem w celu dobrania odpowiedniego układu technologicznego
oczyszczania ścieków.
Oczyszczalnia
ścieków typu TURBOJET EP-4 przeznaczona
jest do oczyszczania ścieków odprowadzanych w ilościach 3.5-5.0 m3/d. Przy innym, nietypowym składzie ścieków
stosuje się przeliczenie na tzw. Mieszkańców Równoważnych MR. Przelicznik ilości ścieków bytowo-gospodarczych na MR podaje
tabela 1.
Tabela 1 .
Typ
oczyszczalni
|
Przepustowość |
|
|
m3/d
|
MR |
TURBOJET EP-4 |
3.5-5.0 |
25-30 |
Zasadę działania oczyszczalni ścieków typu TURBOJET EP-4 przedstawia schemat
ideowy:
OWs/ZR - osadnik wstępny zintegrowany ze zbiornikiem retencyjnym
KN - komora napowietrzania
OWt - osadnik wtórny
SK - studzienka kontrolna
Oczyszczalnia ścieków składa się z następujących
głównych elementów:
¨
zbiornik
OWs
¨
zbiornik
retencyjny ZR
¨
zbiornik KN
¨
zbiornik
OWt
¨
studzienka
kontrolna SK
¨
wyposażenie
mechaniczne:
*
sprężarka
powietrza SP
*
dyfuzor
napowietrzający DN
*
pompa
zatapialna do pompowania
ścieków surowych P1
*
pompa
zatapialna do recyrkulacji osadu P2
*
pompa
zatapialna do usuwania
osadu nadmiernego PON
*
koryto
odpływowe KO
¨
elektryczny
zespół zasilająco-sterujący Z-S
ZBIORNIK ZINTEGROWANY OWs/ZR – istniejące szambo,
wykonany jest jako zbiornik betonowy. Służy do magazynowania osadów powstałych
podczas oczyszczania ścieków oraz do równomiernego dawkowania ścieków do
pozostałych zbiorników za pomocą zainstalowanej wewnątrz pompy zatapialnej P1.
ZBIORNIK KN - wykonany jest również z laminatów
poliestrowo-szklanych. Część górna i dolna mają identyczne wymiary jak w
zbiorniku OWs, a dodatkowa wstawka podwyższająca połączona jest kołnierzowo za
pomocą śrub lub nitów. Wewnątrz komory napowietrzania KN, centralnie w osi
zbiornika umieszczony jest dyfuzor napowietrzający DN.
ZBIORNIK OWt - posiada identyczne wymiary gabarytowe jak
zbiornik KN.
OWt wyposażony jest w centralną rurę rozpływową doprowadzającą ścieki z KN i regulowane koryto odpływowe odprowadzające
sklarowane ścieki z powierzchni osadnika do odpływu. Przy dnie osadnika
umieszczone są wloty pomp: P2
do recyrkulacji osadu i PON do usuwania
osadu nadmiernego.
STUDZIENKA KONTROLNA SK - wykonana jest z rury PVC f200 z kaskadowym dopływem i odpływem ścieków.
Różnica poziomu wlotu i wylotu zapewnia możliwość poboru ścieków do badań
analitycznych. Studzienka przykryta jest pokrywą.
SPRĘŻARKA POWIETRZA SP - służy do ciągłego napowietrzania ścieków. Uwagi dotyczące budowy
i eksploatacji sprężarki zawarte są w dołączonej „Instrukcji obsługi sprężarki”.
DYFUZOR NAPOWIETRZAJĄCY DN - wykonany w całości z tworzyw sztucznych. Zaopatrzony jest w membranę
gumową ze specjalnej, odpornej na starzenie gumy ponacinanej w sposób zapewniający
drobnopęcherzykową strukturę napowietrzania. Sposób mocowania dyfuzora na rurze
PVC, której koniec trafia w specjalną kształtkę centrującą zapewnia jego
centralne umieszczenie w KN i
symetryczne napowietrzanie zawartości zbiornika.
POMPA ZATAPIALNA P1 - służy do pompowania
ścieków surowych ze zbiornika retencyjnego ZR
do komory napowietrzania KN. Sposób
mocowania i zawieszenia pompy umożliwia jej łatwy demontaż np. do okresowego
czyszczenia. Szczegółowa charakterystyka techniczna podana jest w załączonej „Instrukcji obsługi pompy”.
POMPA ZATAPIALNA P2 - służy do recyrkulacji
osadu z dna Osadnika Wtórnego do komory napowietrzania KN. Sposób mocowania i zawieszenia pompy, podobnie jak dla pompy P1 umożliwia jej łatwy
demontaż. Szczegółowa charakterystyka techniczna podana jest w załączonej „Instrukcji obsługi pompy”.
POMPA OSADU NADMIERNEGO PON - służy do odprowadzania osadu z dna Osadnika Wtórnego do zbiornika
zintegrowanego OWs/ZR. Sposób
mocowania i zawieszenia pompy, podobnie jak dla pompy P1 i P2
umożliwia jej łatwy demontaż. Szczegółowa charakterystyka techniczna podana
jest w załączonej „Instrukcji obsługi pompy”.
KORYTO ODPŁYWOWE KO - służy do równomiernego
zbierania sklarowanych ścieków z powierzchni Osadnika Wtórnego. Koryto ma
kształt pierścieniowej rynny z naciętym obwodowo przelewem „pilastym”. Do
precyzyjnego wypoziomowania koryta służą śruby i nakrętki regulacyjne.
ELEKTR. ZESPÓŁ ZASILAJĄCO-STERUJĄCY - zapewnia zasilanie,
sterowanie i zabezpieczenie poszczególnych odbiorników energii elektrycznej
przed skutkami zwarć i przeciążeń, oraz informuje o stanach awaryjnych. Steruje
również pracą pomp w układzie recyrkulacji i usuwania osadu nadmiernego.
Schemat ideowy układu Z-S stanowi
załącznik do niniejszej INSTRUKCJI
OBSŁUGI.
Oczyszczalnia
ścieków typu TURBOJET EP-4 w
zasadzie nie wymaga specjalistycznej obsługi, jednak okresowe wykonywanie
pewnych czynności regulacyjno
-kontrolnych w istotny sposób może
przyczynić się do poprawy efektywności pracy oczyszczalni. Okresowe przeglądy
podzespołów, tak jak w każdym innym urządzeniu technicznym mają na celu
zapobieganie awariom elementów wyposażenia oczyszczalni.
Prawidłowa praca małej, biologicznej oczyszczalni
ścieków wymaga przestrzegania następujących zaleceń ogólnych:
1)
Nie
należy wrzucać do urządzeń kanalizacyjnych żadnych większych części stałych
mogących zakłócić pracę oczyszczalni.
2)
Zabrania
się zlewania do kanalizacji płynów lub innych środków toksycznych mogących
spowodować zanik życia biologicznego w strukturze osadu czynnego (tłuszcze w
większych ilościach, rozpuszczalniki organiczne, produkty naftowe itp.).
3)
Należy
stosować środki piorące i myjące ulegające tzw. biodegradacji.
4)
Należy
unikać jednorazowych zrzutów dużych ilości ścieków. Korzystniej jest zrzucać
ścieki małymi porcjami, gdyż zapewnia to równomierne obciążenie oczyszczalni w
większym przedziale czasu.
5)
Należy
racjonalnie gospodarować wodą stosując nowoczesne systemy oszczędzające,
pamiętając o tym, że oczyszczalnia służy do oczyszczania ścieków a nie wody i
że „rozcieńczanie” ścieków wcale nie jest korzystne z punktu widzenia przemian
biologicznych zachodzących w procesie oczyszczania ścieków.
Oczyszczalnia
ścieków typu TURBOJET EP-4 została
zaprojektowana z myślą o jak najmniejszym angażowaniu się użytkownika w
czynności eksploatacyjne, jednak istnieje pewne minimum czynności obsługowych,
które należy wykonać w celu zapewnienia prawidłowej pracy oczyszczalni.
W zakres
przeglądów dokonywanych co 7 dni wchodzą:
·
Sprawdzenie
prawidłowości pracy sprężarki powietrza.
·
Sprawdzenie
szczelności połączeń przewodów powietrznych.
·
Sprawdzenie
prawidłowej pracy dyfuzora napowietrzającego (napowietrzanie i cyrkulacja
ścieków równomierne w całej objętości KN)
·
Ocena
wizualna przebiegu procesu oczyszczania ( zapach, barwa ścieków, pienienie na
powierzchni itp. ).
·
Pobranie
próbki ścieków oczyszczonych ze studzienki kontrolnej i jej wizualna ocena (
zapach, mętność, zawartość zawiesin itp. ).
·
Sprawdzenie
prawidłowości pracy układu Z-S.
Z uwagi na
rodzaj zastosowanych tworzyw konstrukcyjnych i wysoką jakość podzespołów
mechanicznych, oczyszczalnia ścieków typu TURBOJET
EP-4 w zasadzie nie wymaga żadnych
typowych zabiegów konserwacyjnych.
Charakterystykę
zastosowanych urządzeń napowietrzających podaje tabela 2.
Tabela 2.
Wymagana ilość powietrza dostarczanego do KT |
|||||
9.3 |
ENVICON EMS |
9.0 |
W przypadku
małych oczyszczalni najskuteczniejszym i najtańszym sposobem określenia ilości
ścieków jest pomiar ilości zużywanej wody za pomocą wodomierza.
Dodatkowo
oczyszczalnie ścieków typu TURBOJET EP-4 posiadają układ czasowego sterowania
pracą pompy P1. Z jednostkowej wydajności pompowania i sumarycznego
czasu pracy w ciągu doby określa się średni przepływ ścieków przez
oczyszczalnię. Ta metoda może być stosowana dla oczyszczalni do których podłączonych
jest kilku różnych użytkowników.
Obie
wymienione wyżej metody zapewniają pomiar ilości ścieków oczyszczonych z błędem
mniejszym od 5 %.
Rozruch
biologicznej oczyszczalni ścieków jest zespołem czynności koniecznych do
wykonania w celu osiągnięcia przez oczyszczalnię zakładanych parametrów pracy i
uzyskania zamierzonego efektu technologicznego. Prawidłowe wykonanie czynności
rozruchowych zapewni szybkie dojście oczyszczalni do pełnej sprawności i
uzyskanie odpowiedniej jakości ścieków oczyszczonych.
Po zakończeniu
montażu, sprawdzeniu szczelności zbiorników, drożności połączeń i prawidłowości
podłączenia automatycznego układu sterowania można przystąpić do zasadniczych
czynności rozruchowych do których należy:
1.
Napełnienie
zbiorników wodą do poziomu max. dla każdego zbiornika (zgodnie z poziomami
podanymi na profilu podłużnym).
2.
Wykonanie
testu sprawności wszystkich urządzeń elektrycznych przez ich kolejne,
krótkotrwałe załączenie w pracy ręcznej.
3.
Sprawdzenie
równomierności pracy dyfuzora napowietrzającego w komorze napowietrzania.
Uwaga: dyfuzor
napowietrzający jest jedynym urządzeniem oczyszczalni przeznaczonym do pracy
ciągłej, która jest warunkiem niezbędnym do prawidłowej pracy całej
oczyszczalni i podtrzymywania życia biologicznego osadu czynnego.
4.
Sprawdzenie
rzeczywistej wydajności każdej z pomp przez kolejne załączenie ich na czas
potrzebny do przepompowania zadanej objętości do naczynia pomiarowego (np.
wiaderka o znanej objętości 10 l) podstawionego pod wylot z rury tłocznej.
5.
Dokonanie
prawidłowych nastaw czasówek w układzie automatyki dla odpowiednich pomp wg
następującej zasady:
-
średnia
dobowa wydajność pompy P1 powinna wynosić ok. 130% przewidywanego
(lub lepiej zmierzonego) średniodobowego dopływu ścieków do oczyszczalni. Dla
przyjętej zasady, że czas pracy pompy P1 powinien wynosić nie więcej
niż 15 s należy więc obliczyć
wymagany czas przerwy i dokonać odpowiedniej nastawy na czasówce.
Przykładowo
dla danych uzyskanych z pomiarów:
¨
wydajność
pompy P1 Qp
=14.0 m3/h
¨
średniodobowy
dopływ ścieków Qśr. d = 4.1
m3/d
uzyskamy następujące wyniki:
*
czas
pracy pompy na dobę tp = 4.1*
1.3 /14.0 = 0.381 h = 22.9 min. = 1374 s
*
ilość
załączeń pompy na dobę np =
1374/15 = 92 zał.
*
czas
przerwy pomiędzy załączeniami: tr
= (24 * 60)/92 = 15.7 min.
W związku z tym na czasówce
pompy P1 należy ustawić czas pracy 15 s i czas przerwy ok. 16 min.
-
średnia
dobowa wydajność pompy P2 powinna wynosić ok. 100% średniodobowego
dopływu ścieków do oczyszczalni przy czasie pracy ok. 20 s. Obliczeń i nastaw
dokonuje się analogicznie jak dla pompy P1
-
średnia
dobowa wydajność pompy zatapialnej do usuwania osadu nadmiernego PON powinna
wynosić ok. 130 l/d. Obliczeń i nastaw dokonuje się analogicznie jak dla pompy
P1. Pompę tą można załączyć jednak dopiero po pierwszym
przekroczeniu zawartości osadu w KN 500 ml/l w cylindrze miarowym po 1/2 h
(próba opisana w p. 7)
6.
„Zaszczepienie”
osadu czynnego z pobliskiej, dobrze pracującej oczyszczalni ścieków w ilości
ok. 300 - 400 l zagęszczonego osadu. Osad należy wlać do komory napowietrzania
po wcześniejszym odpompowaniu z niej odpowiedniej ilości wody odpowiadającej
ilości przywiezionego osadu.
Uwaga: Dowóz osadu nie jest
niezbędnym warunkiem pierwszego uruchomienia oczyszczalni, skraca jednak
zdecydowanie czas dojścia oczyszczalni do pełnej sprawności technologicznej (do
ok. 8-14 dni) i zapobiega niekorzystnym zjawiskom mogącym mieć miejsce w
trakcie rozruchu (np. nadmierne pienienie się zawartości KN).
7.
Po
ok. 24 h napowietrzania osadu można podłączyć dopływ ścieków na oczyszczalnię i
uruchomić pracę oczyszczalni w automatycznym układzie sterowania (wcześniej
pracował tylko dyfuzor napowietrzający).
8.
Przy
zaszczepieniu podanej ilości „zdrowego” osadu czynnego i prawidłowej pracy
wszystkich urządzeń po ok. 8 dniach (w okresie zimowym nieco dłużej)
oczyszczalnia powinna uzyskać wymagany efekt technologiczny, a ścieki oczyszczone
osiągnąć parametry podane w tabeli 4.
Tabela 3.
Lp. |
Rodzaj |
Efekt wystąpienia zakłócenia |
Możliwa przyczyna |
Sposób usunięcia niesprawności |
1. |
Brak napowietrzania ścieków. |
Pogorszenie jakości odpływających ścieków. |
* Awaria sprężarki.
* Brak zasilania sprężarki. * Nieszczelność w przewodach powietrznych. * Uszkodzenie dyfuzora napowietrzającego. |
* Sprawdzić sprężarkę, w razie uszkodzenia
membrany lub zaworków wymienić na nowe. * Ustalić przyczynę, wymienić bezpiecznik. * Sprawdzić połączenia elektryczne. * Uszczelnić lub wymienić przewody powietrzne. * Zdemontować i sprawdzić stan dyfuzora |
2. |
Utrata drożności hydraulicznej układu. |
Poziomy ścieków w zbiornikach wyższe od
normalnych. |
* Zapchanie elementów rurociągu PVC zanieczyszczeniami
stałymi ( szmaty, folia itp.). * Uszkodzona pompa P1 lub jej
sterowanie. |
* Oczyścić i udrożnić kanały przepływowe.
|
3. |
Brak przepływu w układzie recyrkulacji lub
usuwania osadu nadmiernego |
Wypływanie zagniłego osadu w OWt, pogorszenie
jakości odpływu. |
* Uszkodzona pompa P2. * Przepalenie zabezpieczeń elektr.pompy P2. * Zapchany rurociąg tłoczny. * Niewłaściwa nastawa czasu pracy/przerwy przekaźnika
czasowego. |
* Zlokalizować i naprawić uszkodzenie. * Ustalić przyczynę i naprawić uszkodzenie. * Zdemontować pompę i udrożnić rurociąg tłoczny. * Sprawdzić i wyregulować nastawy. |
4. |
Za
duży przepływ w układzie usuwania osadu nadmiernego. |
Za
małe stężenie osadu w komorze napowietrzania, pogorszenie jakości
odpływających ścieków ( wzrost mętności ), zmniejszenie ilości powietrza
doprowadzanego do dyfuzora. |
* Uszkodzona pompa PON. * Przepalenie zabezpieczeń elektr.pompy PON. * Zapchany rurociąg tłoczny. *
Niewłaściwa nastawa czasu pracy/przerwy przekaźnika czasowego. |
* Zlokalizować i naprawić uszkodzenie. * Ustalić przyczynę i naprawić uszkodzenie. * Zdemontować pompę i udrożnić rurociąg tłoczny. *
Sprawdzić i wyregulować nastawy. |
5. |
Pogorszenie jakości ścieków na odpływie pomimo
poprawnej pracy układu napowietrzania. |
* Ciemny kolor ścieków, duża ilość zawiesin stałych,
zapach siarkowodoru. * Ścieki oczyszczone bez zapachu, bardzo mętne,
jasne, widoczne zawiesiny w odpływie. * W komorze napowietrzania na powierzchni tworzy
się lekko mulista piana, widoczne kulki smarów. |
* Zbyt duża ilość osadu w układzie oczyszczalni.
* Gwałtowne wylanie do systemu kanalizacyjnego
dużej ilości smaru, oleju itp. |
* Usunąć wozem asenizacyjnym zawartość osadnika
wstępnego. ( wkładając wąż do pierwszej komory ).
|
Dla przybliżonej oceny sprawności pracy oczyszczalni ścieków można
przeprowadzić prostą analizę polegającą na określeniu stężenia osadu czynnego w
komorze napowietrzania. Należy w tym celu posłużyć się wyskalowanym cylindrem
szklanym o objętości całkowitej 1 dm3.
W celu wykonania analizy należy pobrać próbkę
ścieków z komory napowietrzania, zlać ją do cylindra (napełniając go dokładnie
do objętości 1 dm3) i odstawić na 1/2 godziny. Po upływie tego czasu
należy odczytać zawartość osadu [cm3/dm3].
.Dla prawidłowo pracującej
oczyszczalni ścieków próbka posiada następujące cechy charakterystyczne:
·
wyraźna
granica rozdziału ścieków i osadu,
·
ścieki
nad osadem klarowne, bez zapachu,
·
osad
koloru brązowego o wyraźnej, kłaczkowatej strukturze,
·
zawartość
osadu w próbce 200-500 cm3/dm3.
Wszelkie odstępstwa wyglądu próbki od
powyższego opisu świadczą o złej pracy oczyszczalni ścieków. Na podstawie
obserwacji próbki oraz opisanych w Tabeli
3 rodzajów zakłóceń należy ustalić przyczynę złej pracy układu i
niezwłocznie ją usunąć.
W celu dokładnego określenia parametrów pracy
oczyszczalni należy pobrać próbkę ścieków z odpływu ( ze studzienki kontrolnej
) o objętości 2 dm3 i oddać do analizy w specjalistycznym
laboratorium. Dla prawidłowo pracującej oczyszczalni ścieków podstawowe wyniki
powinny mieścić się w następujących granicach:
Tabela
4.
1. Zawiesina ogólna |
< 50 mg/dm3 |
2. BZT5 |
< 30 mg/dm3 |
3. pH |
6.8-7.4 |
4. CHZT |
< 150 mg/dm3 |
5. Azot ogólny |
< 30 mg/dm3 |
6. Azot amonowy NNH4 |
< 6.0 mg/dm3 |
7. Azot azotanowy NNO3 |
< 30 mg/dm3 |
8. Fosfor ogólny |
< 5.0 mg/dm3 |
9. Tlen rozpuszczony |
1-5 mg/dm3 (analiza powinna być
wykonana tlenomierzem w komorze napowietrzania ) |
1)
Ścisłe
przestrzeganie niniejszej instrukcji i dokładne wykonywanie czynności
obsługowych i eksploatacyjnych zapewni skuteczną i efektywną pracę oczyszczalni
ścieków.
2)
Przy
okazji instalacji oczyszczalni ścieków wskazane jest zakupienie wodomierza do
obserwacji i kontroli zużycia wody. Godzinowe i średniodobowe zużycie wody nie
powinno być wyższe od maksymalnych wartości określonych dla danej wielkości
oczyszczalni. Średnie zużycie wody mniejsze od 40 % lub większe od 150%
wartości dopuszczalnych świadczy o złym doborze wielkości oczyszczalni i może
być przyczyną problemów eksploatacyjnych. Należy podkreślić, że sztuczne
„rozcieńczanie” ścieków większą ilością wody jest niecelowe i w niczym nie
przyczyni się do poprawy efektywności pracy oczyszczalni, która jest
przeznaczona do oczyszczania ścieków a nie wody.
3)
Po
wystąpieniu awarii polegającej na „zatruciu” lub wypłukaniu osadu z komory
napowietrzania czas dojścia oczyszczalni do pełnej sprawności technologicznej
wynosi podobnie jak przy pierwszym rozruchu ok. 3 tygodni.
4)
Usuwanie
osadu nadmiernego do OWs/ZR należy
rozpocząć dopiero po pierwszym przekroczeniu wartości dopuszczalnej stężenia
osadu czynnego w KN tj. ok. 500 cm3/l po 1/2 h w cylindrze litrowym. Do tego czasu
pompa PON zostaje wyłączona.
5)
Okresowe
usuwanie nadmiaru osadu nagromadzonego w układzie oczyszczalni należy
przeprowadzać 2 razy w roku lub w
razie wystąpienia nadmiernego stężenia osadu w komorze napowietrzania KN (pomimo usuwania osadu nadmiernego).
Jeżeli chcemy uniknąć
ponownego rozruchu oczyszczalni należy wybrać tylko zawartość zbiornika
zintegrowanego OWs/ZR !
6)
Recyrkulacja
osadu do KN powinna wynosić 100-250
% średniodobowego dopływu ścieków. Nastawy dokonuje się czasem pracy/przerwy
pompy P2. Jest to bardzo
ważny parametr, dlatego należy go często kontrolować. Kontroli dokonujemy przez
pomiar (np. wiaderkiem) ilości recyrkulowanego osadu w czasie jednostkowym i
przeliczenie na przepływ średniodobowy.
UWAGA:
Jednorazowa porcja
pompowanego osadu powinna wynosić 30-50 l. Większe porcje pompowanego jednorazowo
osadu mogą wywoływać zaburzenia hydrauliczne przy powierzchni osadnika.
7)
Dbałość
o prawidłowe parametry odprowadzanych z układu ścieków oczyszczonych leży w
interesie użytkownika oczyszczalni zwłaszcza przy ich wprowadzaniu do ziemi
przez studnię chłonną lub drenaż rozsączający. W przypadku ścieków nie
oczyszczonych, zagniłych i z dużą ilością zawiesiny organicznej studnia chłonna
lub drenaż mogą ulec „zamuleniu”, co w efekcie spowoduje utratę drożności
układu.
8)
Przy
wykonywaniu wszelkich czynności obsługowych należy przestrzegać elementarnych
zasad higieny, a po ich zakończeniu dokładnie umyć ręce ciepłą wodą z mydłem.
Użytkownik, który uzyskał
pozwolenie na eksploatację oczyszczalni ścieków i odprowadzanie ścieków
do wyznaczonego odbiornika, za niezachowanie określonych w p. 5 parametrów
ścieków oczyszczonych podlega karze określonej w odpowiednich przepisach !!! |
Przy odprowadzaniu ścieków oczyszczonych do wód I klasy czystości i do
zbiorników bezodpływowych zachodzi
potrzeba zastosowania dodatkowego stopnia chemicznego do strącania fosforu w
celu uzyskania jego zawartości w ściekach oczyszczonych na poziomie
<1.5 mg/l.
W tym celu do oczyszczalni ścieków typu TURBOJET EP-4 można zamówić
dodatkowy stopień chemiczny współpracujący z oczyszczalnią.
W stopniu chemicznym odbywa się dozowanie koagulantu proporcjonalne do
ilości dopływających ścieków i do stężenia fosforu koniecznego do usunięcia ze
ścieków oczyszczanych.
Niewielkie przepustowości typoszeregu oczyszczalni przydomowych
wymagają precyzyjnych i niezawodnych urządzeń dozujących. W przyjętym
rozwiązaniu technicznym zastosowano pompki perystaltyczne amerykańskiej firmy
MASTERFLEX. Pompka ta załącza się określoną ilość razy na dobę na czas
potrzebny do przepompowania obliczonej średniej dawki dobowej.
Dozowanie koagulantu odbywa się symultanicznie do komory napowietrzania.
Z uwagi na zwykle występujący brak badań składu ścieków, ostateczną
dawkę jednostkową ustala się po wykonaniu badań podczas rozruchu
technologicznego oczyszczalni.
Stosowany koagulant - siarczan żelazowy (nazwa handlowa PIX-S)
dostarczany jest z firmy „Kemipol” - Police przez sieć regionalnych
dystrybutorów, w pojemnikach o wielkości zależnej od zapotrzebowania (wielkości
oczyszczalni) i możliwości magazynowych użytkownika oczyszczalni.
Może być dostarczany w beczkach o poj. 55, 160 i 200 dm3,
lub cysterną do większych zbiorników stacjonarnych.
Pompka perystaltyczna do dozowania PIX-a umieszczona jest w obudowie z
tworzywa sztucznego łącznie z wyłącznikiem, przekaźnikiem czasowym i
bezpiecznikami. Zespół ten łącznie ze zbiornikiem na PIX umieszcza się w
pobliżu zbiornika KN oczyszczalni ścieków.
W przypadku umieszczenia skrzynki zasilająco - sterującej oczyszczalni
w bezpośrednim sąsiedztwie zbiorników, obie te obudowy mogą być wzajemnie ze
sobą połączone (identyczne moduły). Upraszcza to znacznie połączenia
elektryczne, które prowadzi się krótkimi kablami pomiędzy skrzynkami.
Szczegółowa instrukcja montażu i obsługi stopnia chemicznego dostępna
jest u producenta, który na życzenie klienta dokonuje również doboru właściwej
dawki koagulantu.
Odbiorniki
energii elektrycznej oczyszczalni są zasilane i sterowane ze skrzynki
zasilająco-sterowniczej o stopniu szczelności IP 65. Przewody zasilające
chronione są rurkami elektroinstalacyjnymi PVC, a na podejściach do odbiorników
wężami elastycznymi PVC. Zasilanie układu doprowadzone jest z instalacji
ogólnej obiektu.
Odbiornikami
energii elektrycznej są:
-
sprężarka
SP typu 120GJ-H o mocy znamionowej
160 W zasilana prądem jednofazowym 220 V, 50 Hz i pracująca w sposób ciągły,
służąca do zasilania powietrzem dyfuzora napowietrzającego w komorze napowietrzania.
-
pompa
P1 typu BIOX 200/8 o mocy
znamionowej 0.9 kW zasilana prądem jednofazowym 220V, 50Hz i pracująca
okresowo, służąca do przepompowania ścieków ze zbiornika retencyjnego ZR do komory napowietrzania KN,
-
pompa
P2 typu OMNIA 80/5 o mocy
znamionowej 0.3 kW zasilana prądem jednofazowym 220V, 50Hz, pracująca okresowo,
służąca do recyrkulacji osadu czynnego z dna osadnika wtórnego OWt do komory napowietrzania KN.
-
pompa
PON typu OMNIA 80/5 o mocy
znamionowej 0.3 kW zasilana prądem jednofazowym 220V, 50Hz, pracująca okresowo,
służąca do odprowadzania osadu nadmiernegoz dna osadnika wtórnego OWt do zbiornika zintegrowanego OWs/ZR.
Układ
zasilająco-sterowniczy zabudowany jest w skrzynce z tworzywa termoplastycznego
o stopniu szczelności IP 65. Aparatura zawarta w skrzynce zapewnia:
-
rozdział
energii elektrycznej,
-
zabezpieczenie
obwodów od skutków zwarć (bezpieczniki topikowe ),
-
zabezpieczenie
przeciwporażeniowe (wyłącznik różnicowo- prądowy),
-
sterowanie
odbiornikami zgodnie z przyjętymi założeniami technologicznymi,
-
wypracowanie
sygnalizacji stanów pracy i awarii,
-
wypracowanie
zewnętrznej sygnalizacji stanów awarii.
Sprężarka pracuje w sposób
ciągły. Załączania i wyłączania dokonuje się przełącznikiem S1 na elewacji
skrzynki Z-S, posiadającym położenia ZAŁ-WYŁ. Stan pracy sygnalizowany jest
świeceniem lampki sygnalizacyjnej H2 „PRACA”. Sprężarka posiada wewnątrz
obudowy własne zabezpieczenie termiczne wyłączające zasilanie po przekroczeniu
temperatury dopuszczalnej. Po spadku temperatury poniżej dopuszczalnej granicy,
sprężarka jest ponownie automatycznie załączana.
Pompa P1 może pracować w reżimie sterowania automatycznego
(praca podstawowa) lub ręcznego (wynikająca z decyzji obsługi). Wyboru
sterowania dokonuje się przełącznikiem S2 posiadającym położenia :
"A" - sterowanie
automatyczne (czasowe)
"R" - sterowanie
ręczne (praca ciągła)
"WYŁ" - zasilanie
wyłączone
Okresowe załączanie pompy
realizowane jest przekaźnikiem czasowym astabilnym niesymetrycznym K2,
umożliwiającym niezależne od siebie nastawy czasu pracy i czasu przerwy. Stan
pracy sygnalizowany jest świeceniem lampki sygnalizacyjnej H3 "PRACA".
Stan awarii (wyłączenie
pompy spowodowane zadziałaniem czujnika termicznego lub inną awarią)
sygnalizowany jest świeceniem lampki sygnalizacyjnej H4 "AWARIA".
Stan awarii sygnalizowany jest równocześnie w obwodzie zewnętrznym sygnalizacji
awarii.
Działanie układu zasilania i
sygnalizacji pompy P2
jest takie samo jak opisano wyżej dla P1.
Przełącznik : S3
Przekaźnik : K4
Sygnalizacja pracy : H5
Sygnalizacja awarii : H6
Działanie układu zasilania i
sygnalizacji pompy PON jest takie
samo jak opisano wyżej dla P1.
Przełącznik : S4
Przekaźnik : K5
Sygnalizacja pracy : H7
Sygnalizacja awarii : H8
Ochrona przeciwporażeniowa
ma na celu niedopuszczenie do przepływu przez ciało człowieka prądu rażeniowego
albo ograniczenie przepływu przez szybkie wyłączenie tak, aby zapobiec
powstaniu groźnych dla życia i zdrowia skutków patofizjologicznych.
Ochrona ta polega na uniemożliwieniu dotknięcia do części czynnych
w warunkach normalnej eksploatacji oraz spowodowaniu szybkiego wyłączenia w
przypadku pojawienia się na częściach przewodzących dostępnych w wyniku
uszkodzenia izolacji, napięcia dotykowego, mogącego spowodować w przypadku
dotyku pośredniego, przepływ prądu rażeniowego.
W układzie stanowiącym
przedmiot niniejszej dokumentacji jako ochronę podstawową zastosowano ochronę
przed dotykiem bezpośrednim, z uzupełnieniem ochrony przy użyciu wyłącznika różnicowoprądowego,
zainstalowanego w skrzynce zasilająco-sterowniczej zapewniającego wystarczająco
szybkie wyłączenie. Wymagane jest umieszczenie szyny PE.
Oznaczenie przewodów
ochronnych:
-
przewód
ochronny PE (zielono-żółty) - przyłączanie do części przewodzących dostępnych,
-
przewód
neutralny N (niebieski) - przesył energii elektrycznej
Wszystkie
połączenia i przyłączenia przewodów biorących udział w ochronie przeciwpożarowej
winny być wykonane w sposób:
-
pewny,
-
trwały
w czasie,
-
chroniący
przed korozją.
Skrzynka
zasilająco-sterownicza spełnia wymagania normy PN-91/E-05009/53.
Prace montażowe instalacji
elektrycznych winny być wykonane zgodnie z normą
PN-91/E-0500951.
Prace związane z ochroną
przeciwporażeniową winny być wykonane zgodnie z normą PN-91/E-05009/481.
Aparatura
zasilająco-sterownicza umożliwia sterowanie i kontrolę stanów pracy i awarii
odbiorników energii elektrycznej oraz sygnalizację świetlną miejscową i zdalną
stanów pracy, zagrożenia i awarii. Stała konserwacja pozwala obsłudze na
właściwą eksploatację i kontrolę obsługiwanych przez nią urządzeń. W czasie
eksploatacji należy przeprowadzić okresowe przeglądy i konserwacje aparatury
zamocowanej w jednostkach kompletacyjnych i na urządzeniach technologicznych.
Przegląd zewnętrzny obejmuje kontrolę stanu
połączeń, zapylenia lub pojawienia się zacieków. Przeglądu zewnętrznego należy
dokonywać raz w tygodniu oraz po każdej awarii instalacji mogącej spowodować
zamoczenie względnie zapylenie skrzynki lub aparatów i urządzeń, a także
każdorazowo po zadziałaniu zabezpieczenia zwarciowego danego obwodu, lub
wyłącznika różnicowoprądowego.
Konserwacja bieżąca obejmuje kontrolę stanu
połączeń na listwach i zaciskach aparatów z usuwaniem zauważonych luzów oraz
oczyszczeniem wnętrza skrzynki z pyłu i kurzu. Do oczyszczenia należy używać
szmat względnie odkurzacza przemysłowego - nie wolno używać sprężonego
powietrza. Konserwacji bieżącej należy dokonywać raz na trzy miesiące
względnie częściej jeśli wymagają tego warunki eksploatacyjne.
Konserwacja okresowa obejmuje konserwację
bieżącą oraz szczegółową kontrolę stanu połączeń na listwach i zaciskach z
oczyszczeniem końcówek przewodów, pomiarem rezystencji izolacji przewodów i
skuteczności ochrony przeciwporażeniowej. Konserwacji okresowej należy
dokonywać raz w roku. Pomiaru rezystencji należy dokonywać po każdorazowym
zamoczeniu instalacji. Rezystencja instalacji winna wynosić min. 1000 W/1V napięcia roboczego.
Wszystkie
prace konserwacyjne należy wykonywać w stanie beznapięciowym. Osoby wykonujące
powyższe prace winny być przeszkolone z dziedziny eksploatacji i konserwacji
urządzeń elektrycznych do 1 kV i powinny posiadać odpowiednią grupę BHP.
Pomiary okresowe skuteczności ochrony przeciwporażeniowej i rezystencji
izolacji winny być zlecane osobom posiadającym odpowiednie uprawnienia.
Protokół z tych pomiarów winien otrzymać kierownik obiektu odpowiedzialny za
działanie tych urządzeń elektrycznych.
Warunki
normalnej eksploatacji:
-
aparatura
elektryczna nie powinna być narażona podczas eksploatacji na trwałe wibracje,
wstrząsy względnie uderzenia,
-
otaczające
powietrze nie powinno zawierać pyłów składników wywołujących korozję i niszczenie powłok ochronnych,
-
na
aparaty i urządzenia elektryczne nie powinno oddziaływać intensywne promieniowanie
cieplne,
-
urządzeń
elektrycznych nie wolno obmywać strumieniem wody, ani czyścić sprężonym powietrzem.
1. Wyłącznik główny typu
NEF-P22
prod. PROMET Sosnowiec
ozn. schem. Q1 szt.
1
2. Wyłącznik różnicowo- prądowy
2- torowy,
10A/10 mA
prod. FAEL
Ząbkowice Śl.
ozn schem. F1 szt.
1
3. Bezpiecznik aparatowy
Prądy
znamionowe zgodnie ze schematem
ozn. schem. F2-F7 szt.
6
4. Łącznik pokrętny 2- położeniowy
typu
FT-22/2z, prod. SPAMEL Twardogóra
ozn. schem. S1 szt.
1
5. j.w. 3- położeniowy typu FT-22/3z
ozn. schem. S3, S4 szt.
2
6. Łącznik krzywkowy typu
4G10
do mocowania
w otworze f22,5; wykonanie U nr schem. 52
prod. APATOR
Toruń
ozn. schem. S2 szt.
1
7. Lampka sygnalizacyjna diodowa
z rezystorem
1200 W/2W
ozn. schem. H1-H7 kpl.
7
8. Przekaźnik czasowy astabilny niesymetryczny
typu
PC2-A-1-45s/15min - 220 AC-8 z gniazdem GZ-8
prod. Zakład
Elektroniki Przemysłowej, Poznań ul. Junikowska 36
ozn. schem. K2, K4 kpl.
2
9. jw. typu PC2-A-1-1min/3h - 220 AC-8
ozn. schem. K5 kpl.
1
10. Przekaźnik typu
R15/3p/1.6A, 50 Hz
Wykonanie z
cewką prądową z gniazdem GOP-11
nr kat.
1510-1322-7160, prod. RELPOL Żary
ozn. schem. K3 kpl.
2
11. j.w., typu R15/3p/3,6A, 50 Hz
nr kat.
1510-1322-7360
ozn. schem. K1 kpl.
1